Święta według Nanami~Chan ...część I...

Hoł, hoł, hoł! 

Witam Was bardzo serdecznie, tego grudniowego, pozornie 'mroźnego' wieczoru. Nie wiem jak Wy, ale ja już powoli zaczynam odczuwać, to 'przedświąteczne napięcie', spowodowane bieganiną od sklepu do sklepu, w celu polowania na prezenty dla najbliższych osób, kupowaniem mnóstwa składników, by przyrządzić jak najsmaczniejsze potrawy, czy nałogowym wymiataniem kurzu, nawet z tych miejscach, których nikt nie dostrzeże gołym okiem.

Kalendarz nie kłamie. Mamy już 15 grudnia. Dokładnie za 9 dni, odbędzie się wyczekiwana, nie tylko przez dzieci, ale i nieco starszych - Wigilia Świąt Bożego Narodzenia. Tradycyjnie, w tym oto okresie, zostaję zasypana - nie śniegiem - lecz masą pytań typu 'jak wyglądają święta w Twoim domu?', 'dlaczego o nich mówisz skoro jesteś niewierząca?!', 'jak myślisz, otrzymasz jakiś prezent,a może Ty, komuś coś kupujesz?' etc... Stwierdziłam zatem, że będzie to dość ciekawy temat, który zagości na moim blogu.

Tak jak już wcześniej wspominałam - jestem osobą niewierzącą w Boga. Nie wyklucza to jednak, wiary pozostałych członków mojej rodziny. Wszyscy dobrze wiemy, że święta to czas wyjątkowy. Czas, który łączy ludzi oddalonych od siebie, nawet o wiele kilometrów. Czas, który łagodzi troski i pozwala skupić się na tym co w życiu najważniejsze. To również czas, obdarowywania ludzi prezentami, ubierania choinek, przystrajania domów i ulic... To czas radości. Lecz czy święta mogą być radosne, gdy spędza się je w odizolowaniu od najbliższych? Odpowiedź jest chyba oczywista, nieprawdaż? Nie mogą!!! Dlatego właśnie spędzam je wraz z rodziną. Pomagam jej w przygotowaniach, szykuję upominki, a w ostateczności zasiadam do wigilijnego stołu. Boże Narodzenie, nie jest dla mnie czasem 'narodzin Jezusa' - tak jak dla osób wierzących. Jest jednak dniem niezmiernie poruszającym i dość ważnym. Rok w rok, stresuję się tym, że mogę uczynić coś, co zdewastuje, ów święta. Nie ukrywam, że mój stres, niejeden już raz przepoczwarzył się, w pewnego rodzaju 'potwora', który niszczy wszystko co stanie mu na drodze. W związku z tym, chyba pojmujecie jakie to dla mnie trudne...

Najprawdopodobniej jutro ubierzemy choinki. Mamy ich cztery. Jedna znajdzie się w moim pokoju, druga u mojego młodszego brata - Mikołaja, trzecia w salonie, natomiast czwarta zagości u babci. Tego roku, postanowiłam upichcić, jakieś nowe wegetariańskie potrawy na Wigilię. W tym celu przeszukałam mnóstwo stron z przepisami i nie ukrywam, że wiele z nich bardzo mnie zainspirowało. W przyszłą środę, czyli 22 grudnia - odbędzie się moja pierwsza 'licealna' wigilia klasowa.